Dit project heeft veel voor me betekend de afgelopen tijd. Wanneer ik een project zo groot als deze begin wordt dat mijn leven. Ik sta op met het idee om naar buiten te gaan en vlak voor ik ga slapen kijken ik nog snel even wat het weer de volgende dag gaat doen.
Zo veel mogelijk op pad, het gebied in, meters maken.
Op deze pagina zijn de beelden achter de scherm te zien, beelden die bijvoorbeeld de selectie niet hebben gehaald, maar ook beelden van hoe een dag op pad er ongeveer uit kan zien.
Helemaal ingepakt in een dikke jas, trui, thermo ondergoed en een muts, in het donker bij de Zeelandbrug. En die vader van mij is zonder tegenzin mee op pad gegaan.
Niet alleen mijn vader is keer op keer zonder aarzelen mee gegaan, ook Bram heeft een grote rol gespeeld. Van het begin af aan is hij nou betrokken geweest en heeft zijn kennis en gezelschap met plezier gedeeld.
Bram heeft me geleerd naar de verschillende vogelsoorten te kijken, stil te staan bij de verschillende habitat types en het getijde te waarderen. Lange gesprekken tijdens urenlange wandelingen.
Een groot deel van dit project heb ik aan hem te danken. Zonder Bram was dit een ander project geworden.
Het wisselende perspectief
Na maanden aan de oever werd het tijd voor een wisseling in het perspectief. De koude winter is voorbij, het zwem seizoen is aangebroken.
Alleen op de wereld
Maar vooral ook de dagen die ik alleen heb doorgebracht hebben me veel rust en ruimte geboden. Ik had tijd om uren na te denken over een bepaalde foto, mijn statief neer te zetten en echt te kijken.
Daarnaast was het heel prettig om van niemand echt afhankelijk te zijn, een groot deel van het project heeft zich immers tijdens de corona pandemie afgespeeld.
